Toen de Edomiet Doëg naar Saul was gegaan en hem had meegedeeld:
‘David bevindt zich in het huis van Achimelech.’
Wat prijs je het kwade aan, jij held, en smaal je voortdurend op God! Je zint op ongeluk, je tong is het scherpe mes van een bedrieger.
Je hebt het kwade lief, meer dan het goede, de leugen meer dan de waarheid. Je houdt van woorden die pijn doen, van een tong die bedriegt.
God zelf zal je breken, voorgoed, Hij zal je grijpen en meesleuren uit je tent, je wegrukken uit het land van de levenden.
De rechtvaardigen zullen het zien, vol ontzag, en zij lachen hem uit:
‘Kijk die held, die zijn toevlucht niet zocht bij God, maar vertrouwde op zijn rijkdom – zijn toevlucht werd zijn ongeluk.’
Maar ik ben als een groene olijfboom in het huis van God, ik vertrouw op de liefde van God voor eeuwig en altijd.
Ik zal U eeuwig loven om wat U hebt gedaan, ik blijf hopen op Uw naam, die goed is, in de kring van wie U lief zijn.
