Toen hoorde ik Hem luid roepen:
‘Kom te voorschijn, jullie die de stad gaan straffen, en neem je vernietigingswapens mee.’ En ik zag hoe zes mannen uit de richting van de noordelijke bovenpoort kwamen, alle zes met een dodelijk wapen in hun hand. Er was ook nog een man bij hen in linnen kleren, die een schrijverskoker aan zijn gordel droeg. De mannen gingen naast het bronzen altaar staan.
De stralende verschijning van de God van Israël bewoog zich van de cherubs waarboven Hij troonde naar de ingang van de tempel, en Hij riep de in linnen geklede man met de schrijverskoker bij zich. De HEER zei tegen hem:
‘Maak een ronde door Jeruzalem, en zet een merkteken op het voorhoofd van iedereen die jammert en klaagt om de gruwelijke dingen die er in de stad gebeuren.’ Tegen de zes anderen hoorde ik Hem zeggen:
‘Ga achter hem aan, trek ook door de stad en dood iedereen. Jullie moeten geen medelijden tonen, jullie mogen geen medelijden kennen. Oude mensen, jonge mannen en vrouwen, moeders en kinderen – jullie moeten ze allemaal ombrengen, behalve de mensen die het merkteken dragen. Begin bij Mijn heiligdom.’ En ze begonnen bij de zeventig oudsten, die voor de tempel stonden. Hij zei tegen de mannen:
‘Dood alle mensen in de voorhoven zodat de tempel onrein wordt, en ga dan naar buiten!’ Ze gingen naar buiten en trokken moordend door de stad. Terwijl zij moordend rondtrokken bleef ik achter, en ik wierp me voorover op de grond en schreeuwde:
‘Ach HEER, mijn God, gaat U, nu Uw woede Jeruzalem treft, alle Israëlieten vernietigen die er nog zijn?’ Hij antwoordde:
‘De schuld die het volk van Israël en Juda op zich heeft geladen is onmetelijk groot. Het land is vol bloed, de stad vol onrecht, want ze denken bij zichzelf:
De HEER heeft het land verlaten, de HEER ziet ons niet. Ik zal dan ook geen medelijden tonen, Ik zal geen medelijden kennen; Ik zal hen voor hun daden laten boeten.’ De in linnen geklede man met de schrijverskoker aan zijn gordel kwam terug en bracht verslag uit:
‘Ik heb gedaan wat U mij hebt bevolen.’
