Categorie: Jesaja

Wee het land van de sjirpende krekels, voorbij de rivieren van Nubië, dat boden over de zee zendt, papyrusschepen over de wateren. Ga, snelle gezanten, naar het rijzige volk met glanzende huid, naar het alom gevreesde volk, een volk van tirannen en geweldenaars, in een land van rivieren doorsneden. Laat alle bewoners van de aarde weten:

Profetie over Egypte. Rijdend op een lichte wolk spoedt de HEER zich naar Egypte. De goden van Egypte zullen voor Hem beven, Egyptes hart smelt in zijn binnenste. Ik zal de Egyptenaren tegen elkaar ophitsen: ze raken onderling in gevecht, man tegen man, vriend tegen vriend, stad tegen stad, rijk tegen rijk. Egypte verliest zijn hoofd, raakt buiten zinnen. Ik zal al zijn plannen verijdelen. Dan wenden zij zich tot hun goden en bezweerders, ze raadplegen geesten van doden en waarzeggers.

Op die dag zullen de Egyptenaren op vrouwen lijken: ze sidderen van angst voor de dreigende hand die de HEER van de hemelse machten tegen hen opheft. Telkens als Juda ter sprake komt, zal Egypte door schrik worden bevangen; wat de HEER van de hemelse machten over Egypte besloten heeft, vervult hen met angst. Op die dag zullen er in Egypte vijf steden zijn waar men de taal van Kanaän spreekt en de HEER van de hemelse machten erkent;

Koning Sargon van Assyrië stuurde een van zijn hoogwaardigheidsbekleders, de tartan, naar Asdod. Deze viel de stad aan en nam haar in. In hetzelfde jaar dat hij naar Asdod kwam, sprak de HEER tot Jesaja, de zoon van Amos: ‘Leg het haren kleed dat je draagt af en trek je sandalen uit.’

Profetie over de woestijn aan de zee. Zoals de stormen over de Negev, vlaag na vlaag, zo zal het onheil komen uit de woestijn, uit een angstaanjagend land. Een aangrijpend visioen heeft de HEER mij geopenbaard: de verrader pleegt verraad, de verwoester verwoest. Inwoners van Elam, val aan! Meden, sla het beleg! De HEER maakt aan het lijden van de verdrukten een eind. Ik sta te trillen op mijn benen, ik krimp ineen als een vrouw in barensnood. Wat ik hoor verbijstert me, wat ik zie ontstelt me. Mijn hart beeft, ik ben door angst bevangen; de HEER heeft mijn dierbare avondschemer veranderd in een nachtmerrie.

Profetie over het Dal van het visioen. Wat bezielt jullie om allemaal op de daken te klimmen, stad vol rumoer en feestgedruis, oord van opwinding? Jullie gevallenen zijn niet gevallen door het zwaard, noch gesneuveld in de strijd. Al jullie bevelhebbers zijn gevlucht, ze zijn zonder slag of stoot gevangen; hoever ze ook gevlucht waren, allemaal zijn ze achterhaald. Daarom zeg Ik: ‘Laat Mij nu alleen. Bittere tranen zal Ik wenen om de ondergang van Mijn volk.

Maar jullie maakten plezier en vierden feest. Jullie slachtten koeien, schapen en geiten, jullie deden je te goed aan vlees en wijn. ‘Laten we eten en drinken, want morgen sterven we.’ Dit heeft de HEER van de hemelse machten tegenover mij verklaard: ‘Dit wangedrag wordt jullie, zolang je leeft, onder geen beding vergeven – zegt God, de HEER van de hemelse machten.’ Profetie over Sebna en Eljakim. God, de HEER van de hemelse machten, zei tegen mij:

Profetie over Tyrus. Weeklaag, schepen uit Tarsis, want alle huizen zijn verwoest. Bij terugkeer uit het land der Kittiërs kwam het jullie ter ore. Schreeuw het uit, bewoners van de kuststreek. Kooplui van Sidon, jullie hebben de zeeën bevaren en zijn van het grote water rijk geworden; het graan van Sichor, geoogst aan de Nijl, hebben jullie met winst verkocht. Sidon was de handelaar onder de volken. Schaam je, Sidon, vesting van de zee, want de zee klaagt je aan: ‘Heb ik dan geen weeën gehad, geen kinderen gebaard? Geen zonen grootgebracht, geen dochters opgevoed?’ Wanneer het bericht Egypte bereikt, zal iedereen beven van angst om die tijding over Tyrus.

De HEER strekt Zijn hand uit over de zee, Hij doet koninkrijken beven en geeft bevel om de vestingen in Kanaän te verwoesten. Hij zegt: ‘Sidon, geplaagde vrouw, geschonden stad, je levendigheid is voorgoed gedoofd. Toe dan, steek maar over naar de Kittiërs – ook daar vind je geen rust.’ Wat was het lot van het land der Chaldeeën? Van heel dat volk is niets overgebleven. Assyrië heeft hun gebied bestemd voor woestijndieren.

De HEER verwoest de aarde en slaat haar kaal, Hij ontwricht haar en verstrooit haar bewoners. Priester en volk treft hetzelfde lot, meester en slaaf, meesteres en slavin, verkoper en koper, wie te leen krijgt en wie te leen geeft, schuldenaar en schuldeiser. De aarde wordt geheel verwoest en volkomen leeggeplunderd – want de HEER heeft aldus gesproken. De aarde treurt en verwelkt, de wereld verwelkt en kwijnt weg.