Maand: september 2020

‘Ik zal U loven, HEER. U bent woedend op mij geweest, maar Uw toorn is geweken, U troost mij. God, Hij is mijn redder. Ik heb een vast vertrouwen, ik wankel niet, want de HEER is mijn sterkte, Hij is mijn beschermer, Hij heeft mij redding gebracht.’

Profetie over Babylonië; het visioen van Jesaja, de zoon van Amos. Steek op een kale berg de strijdvaan op, roep op tot de strijd en geef het teken dat zij optrekken naar de poorten van de edelen. Ik heb Mijn heilige legers bevel gegeven, Mijn krijgshelden opgeroepen Mijn wraak te voltrekken, juichend over Mijn majesteit. Hoor het rumoer in de bergen, de opmars van een groot leger, hoor het tumult van de koninkrijken, de volken die zich aaneensluiten:

Ik maak mensen schaarser dan goud, stervelingen zeldzamer dan zuiver goud uit Ofir. Ik zal de hemel doen wankelen, de aarde raakt bevend van haar plaats op de dag van de HEER van de hemelse machten, de grimmige dag van Zijn brandende toorn. Dan zal iedereen wegvluchten naar zijn land van herkomst, terugkeren naar zijn eigen volk, als opgejaagde gazellen, als schapen die niemand bijeenhoudt.

Maar over Jakob zal de HEER zich ontfermen, weer wordt Israël uitverkoren. Hij zal hen in vrede laten wonen op hun eigen grond. Vreemdelingen zullen zich bij hen aansluiten en zich voegen bij het volk van Jakob. Want de andere volken zullen de Israëlieten halen en hen terugbrengen naar hun eigen land. Daarna zullen de Israëlieten die volken in bezit krijgen, als slaven en slavinnen, op het grondgebied van de HEER.

Je pracht en praal, en de klank van je harpen, ze worden dit dodenrijk binnengebracht. Wormen zijn je bed, maden je deken.” O morgenster, zoon van de dageraad, hoe diep ben je uit de hemel gevallen. Overwinnaar van alle volken, hoe smadelijk lig je daar geveld. Je zei bij jezelf: Ik stijg op naar de hemel, boven Gods sterren plaats ik mijn troon. Ik zetel op de toppen van de Safon, de berg waar de goden bijeenkomen. Ik stijg op tot boven de wolken, ik evenaar de Allerhoogste.

Ik maak van Babel een groot moeras, een verblijf van stekelvarkens. Ik veeg het weg met een bezem van vernietiging – spreekt de HEER van de hemelse machten. Profetie over Assyrië en over de Filistijnen. De HEER van de hemelse machten heeft gezworen: ‘Voorwaar, het zal gaan zoals Ik heb bepaald, het zal gebeuren zoals Ik heb besloten. Ik breek de Assyrische heerschappij over Mijn land, Ik verbrijzel Assyrië op Mijn bergen.

Profetie over Moab. Verwoest is Ar-Moab, vernietigd in de nacht! Verwoest is Kir-Moab, vernietigd in de nacht! Dibon trekt op naar de tempel en heft op de offerhoogten een weeklacht aan, Moab jammert over de Nebo en over Medeba. Ieder hoofd is kaalgeschoren, elke baard is afgeknipt.

Bied de koning van ons land een geschenk aan, stuur hem een ram, door de woestijn, vanuit Sela naar de Sion. Dan zullen de vrouwen van Moab vluchten naar waar men de Arnon oversteekt, opgejaagd als vogels, verdreven van hun nest. ‘Neem een besluit! Grijp in! Bescherm ons op het heetst van de dag met de schaduw van Uw nacht. Verberg de vluchteling, lever de ontheemde niet uit. Verleen Moabs vluchtelingen onderdak, wees onze toevlucht tegen de verwoester.’ Is de verdrukking ten einde gekomen en de verwoesting tot staan gebracht, is de tiran uit dit land verdreven, dan wordt in Davids huis een troon geplaatst, gegrondvest op liefde en trouw. Daar zetelt een rechter die recht zoekt, die ijvert voor gerechtigheid.

Profetie over Damascus. De stad Damascus zal niet meer bestaan, het zal een bouwval, een ruïne worden. De steden van Aroër liggen verlaten, ze zijn het domein van weidend vee en niemand die de kudden verstoort. Efraïm heeft zijn vesting verloren en Damascus zijn koninkrijk; Arams luister zal vergaan als die van Israël – spreekt de HEER van de hemelse machten. Op die dag gaat Jakobs luister teloor, het vet van zijn lichaam slinkt weg. Het is of men de rijpe oogst binnenhaalt en met de hand de aren afsnijdt, het is als aren lezen in het dal van Refaïm:

Wee het land van de sjirpende krekels, voorbij de rivieren van Nubië, dat boden over de zee zendt, papyrusschepen over de wateren. Ga, snelle gezanten, naar het rijzige volk met glanzende huid, naar het alom gevreesde volk, een volk van tirannen en geweldenaars, in een land van rivieren doorsneden. Laat alle bewoners van de aarde weten: