Categorie: Jesaja

Toen dacht hij aan de dagen van weleer, aan Mozes en zijn volk. Waar is Hij die Zijn volk door de zee voerde, waar Zijn de herders van Zijn kudde? Waar is Hij die hen bezielde met Zijn heilige geest? Die Mozes ter zijde stond met Zijn luisterrijke arm, die voor hen het water kliefde om zich een eeuwige naam te verwerven? Die hen door de diepte leidde als paarden door de woestijn, zonder dat ze struikelden, als vee dat afdaalt naar het dal?

Zoals vuur dorre twijgen in vlam zet, zoals vuur water doet koken, zo zou U Uw vijanden Uw naam laten kennen en alle volken voor U laten beven, omdat U de geduchte daden doet waarop wij niet durven hopen. Als U toch zou afdalen! De bergen zouden voor U beven. Nog nooit is zoiets gehoord, niet eerder zoiets vernomen. Geen oog zag ooit een god buiten U, die opkomt voor wie op Hem wacht. U komt ieder tegemoet die van harte rechtvaardig handelt, die Uw weg gaat, met U voor ogen.

Al vragen zij niet naar Mij, toch laat Ik me raadplegen, en al zoeken ze Mij niet, toch laat Ik me vinden. Al roept dit volk Mijn naam niet aan, toch antwoord Ik: ‘Hier ben Ik, hier ben Ik.’ Heel de dag sta Ik met uitgestoken handen tegenover een opstandig volk, dat op de verkeerde weg is en zijn eigen ingevingen volgt. Een volk dat Mij openlijk tergt, telkens opnieuw: ze ontsteken offers in tuinen en branden wierook op branders van aardewerk, ze zitten in graven en slapen op geheime plaatsen, ze eten vlees van zwijnen, hun vaatwerk is gevuld met onrein vleesnat. Ze zeggen:

Daarom – dit zegt God, de HEER: Mijn dienaren zullen eten, maar jullie zullen honger lijden; Mijn dienaren zullen drinken, maar jullie zullen dorst lijden; Mijn dienaren zullen zich verheugen, maar jullie zullen te schande staan; Mijn dienaren zullen juichen van vreugde, maar jullie schreeuwen het vertwijfeld uit en weeklagen, vanwege een gebroken geest. De naam die jullie nalaten wordt door Mijn uitverkorenen gebruikt wanneer zij iemand vervloeken: ‘Zo zal God, de HEER, je doden!’ Maar Mijn dienaren geef Ik een andere naam, die in dit land zal dienen als zegenspreuk en eedformule: ‘Bij de waarachtige God’.

Dit zegt de HEER: De hemel is Mijn troon, de aarde Mijn voetenbank. Waar zouden jullie een huis voor Mij kunnen bouwen? En wat zou Mij als rustplaats dienen? Dit alles heb Ik met eigen handen gemaakt, zo is dit alles ontstaan – spreekt de HEER. Toch sla Ik acht op wie verdrukt wordt, op mensen met een gebroken geest, op ieder die huivert voor Mijn woorden. Wie echter een stier slacht maar ook een mens doodt, wie een schaap offert maar ook een hond de nek breekt, wie een graanoffer brengt mét het bloed van een zwijn, wie wierook brandt als deel van het graanoffer maar tegelijk een afgod looft –

Want dit zegt de HEER: Ik laat de vrede als een rivier naar haar toe stromen, de rijkdom van alle volken als een overlopende beek, en jullie zullen ervan drinken. Je zult op de heup gedragen worden en worden gewiegd op haar schoot. Zoals een moeder haar zoon troost, zo zal Ik jullie troosten; in Jeruzalem zul je troost vinden. Wat jullie daar zien, zal je hart verblijden, je botten zullen gedijen als het jonge groen. De HEER zal Zijn dienaren Zijn macht tonen en Zijn vijanden Zijn verbolgenheid. De HEER zal komen in een vuur, met Zijn wagens als een wervelstorm. Hij komt Zijn toorn uitvieren in vlammen, Zijn dreiging in een vuurgloed.