Auteur: Ben Mondriaan

Halleluja! Loof de naam van de HEER, loof Hem, dienaren van de HEER, u die staat in het huis van de HEER, in de voorhoven van het huis van onze God. Loof de HEER, want Hij is goed, bezing Zijn naam, zo lieflijk van klank. De HEER heeft Jakob uitgekozen, Israël als Zijn kostbaar bezit.

Uw naam, HEER, blijft in eeuwigheid, van U, HEER, zal men spreken, van geslacht op geslacht. Want de HEER doet recht aan Zijn volk en ontfermt zich over Zijn dienaren.

Loof de HEER, want Hij is goed – eeuwig duurt Zijn trouw –  loof de allerhoogste God – eeuwig duurt Zijn trouw – loof de oppermachtige Heer – eeuwig duurt Zijn trouw – die wonderen doet, Hij alleen – eeuwig duurt Zijn trouw –  die de hemel maakte, met wijsheid – eeuwig duurt Zijn trouw – die de aarde uitspreidde, op het water – eeuwig duurt Zijn trouw –

die Zijn volk leidde, in de woestijn – eeuwig duurt Zijn trouw –  die geduchte koningen versloeg – eeuwig duurt Zijn trouw – en machtige koningen doodde – eeuwig duurt Zijn trouw – Sichon, koning der Amorieten – eeuwig duurt Zijn trouw – en Og, de koning van Basan – eeuwig duurt Zijn trouw –

Aan de rivieren van Babel, daar zaten wij treurend en dachten aan Sion. In de wilgen op de oever hingen wij onze lieren. Daar durfden onze bewakers te vragen om een lied, daar vroegen onze beulen:

Ik wil U loven met heel mijn hart, voor U zingen onder het oog van de goden,  mij buigen naar Uw heilige tempel, Uw naam loven om Uw liefde en trouw: grote dingen hebt U beloofd, tot eer van Uw naam. Toen ik U aanriep, hebt U geantwoord, mij bemoedigd en gesterkt.

HEER, U kent mij, U doorgrondt mij, U weet het als ik zit of sta, U doorziet van verre mijn gedachten, ga ik op weg of rust ik uit, U merkt het op, met al mijn wegen bent U vertrouwd.

U was het die mijn nieren vormde, die mij weefde in de buik van mijn moeder. Ik loof U voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan, wonderbaarlijk is wat U gemaakt hebt. Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel. 

Bevrijd mij, HEER, van wie mij kwaad doen, behoed mij voor hun bruut geweld. In hun hart bedenken zij boze plannen, heel de dag zoeken ze strijd. Hun tong is scherp als die van een slang, achter hun lippen schuilt het gif van een adder. Houd mij, HEER, uit de handen van schurken, behoed mij voor hun bruut geweld. Ze zijn op mijn ondergang uit, in hun hoogmoed leggen ze strikken, ze spannen met touwen een net en zetten een val op mijn weg.

HEER, U roep ik aan, kom mij te hulp, luister naar mij nu ik tot U roep. Laat mijn gebed voor U zijn als reukwerk, mijn geheven handen als een avondoffer. Zet een wacht voor mijn mond, HEER, een post voor de deur van mijn lippen. Houd mijn hart ver van het kwaad, verleid het niet tot goddeloze daden met hen die onrecht bedrijven, laat mij niet eten van hun overvloed.