Auteur: Ben Mondriaan

Ik ben verstandiger dan al mijn leermeesters, want ik overdenk Uw richtlijnen, ik heb meer inzicht dan ouderen, want Uw regels volg ik op. Mijn voeten mijden elk pad dat slecht is, zo kan ik mij houden aan Uw woord, van Uw voorschriften wijk ik niet af, U bent het die mij onderricht. Hoe zoet zijn Uw woorden voor mijn gehemelte, zoeter dan honing voor mijn mond. Uw regels geven mij inzicht, daarom haat ik elk bedrieglijk pad.

Sta mij bij, dan zal ik gered zijn, altijd houd ik Uw wetten voor ogen. U verwerpt wie afdwalen van Uw wetten, hun bedrog loopt uit op niets. Als schuim veracht U wie kwaad doen op aarde, daarom heb ik Uw richtlijnen lief. Ik huiver van angst voor U, Uw vonnissen wekken mijn vrees. Ik heb altijd gedaan wat recht is en wettig, geef mij niet over aan mijn onderdrukkers. Waarborg het geluk van Uw dienaar, sta niet toe dat hoogmoedigen mij verdrukken.

Stuur mijn gangen zoals U hebt beloofd, lever mij niet uit aan de macht van het kwaad, verlos mij van de onderdrukking van mensen, en ik zal mij houden aan Uw regels. Laat het licht van Uw gelaat over mij schijnen, onderwijs Uw dienaar in Uw wetten.  Beken van tranen vloeien uit mijn ogen, want Uw wet wordt niet onderhouden. U bent rechtvaardig, HEER, elk van Uw voorschriften is juist. De richtlijnen door U uitgevaardigd zijn eerlijk en volkomen betrouwbaar.

U bent nabij, HEER, al Uw geboden zijn betrouwbaar. Sinds lang weet ik: Uw richtlijnen hebt U voor eeuwig vastgesteld. Zie mijn ellende en red mij, Uw wet vergeet ik niet. Strijd voor mij en verlos mij, houd mij in leven zoals U hebt beloofd. Redding blijft ver van de zondaars, want Uw wetten zoeken ze niet. Groot is Uw mededogen, HEER, houd mij in leven, U bent rechtvaardig.

Ik houd mij aan Uw richtlijnen, mijn ziel heeft ze innig lief. Ik houd mij aan Uw regels en richtlijnen, al mijn wegen zijn U bekend. Laat mijn hartenkreet U bereiken, HEER, geef mij inzicht zoals U hebt beloofd, laat mijn smeekbede tot U doordringen, bevrijd mij zoals U hebt toegezegd.

Roep ik in mijn nood tot de HEER, Hij geeft mij antwoord. Bevrijd mijn ziel, HEER, van lippen die liegen, van de tong die bedriegt.

Ik sla mijn ogen op naar de bergen, van waar komt mijn hulp? Mijn hulp komt van de HEER die hemel en aarde gemaakt heeft. Hij zal je voet niet laten wankelen, Hij zal niet sluimeren, je wachter. Nee, Hij sluimert niet, Hij slaapt niet, de wachter van Israël. 

Verheugd was ik toen ik hoorde: ‘Wij gaan naar het huis van de HEER,’ verheugd ben ik, nu onze voeten staan binnen je poorten, Jeruzalem. Jeruzalem, als een stad gebouwd, hecht en dicht opeen. Daar komen de stammen samen, de stammen van de HEER,

Naar U sla ik mijn ogen op, naar U die in de hemel troont, zoals de ogen van een slaaf de hand van zijn heer volgen,

Was de HEER niet voor ons geweest, – Israël, blijf het herhalen – was de HEER niet voor ons geweest toen de mensen zich tegen ons keerden, ze hadden ons levend verslonden, zo hevig was hun woede.